در ستایش گرسنگی!
امروز جمعه بود...الهم عجل لولیک الفرج....
1. خیلی سخته که تو هوای گرم بخوای روزه بگیری...اما از اون سختر اینه که تو هوای گرم زیر آفتاب کار هم بکنی و روزه باشی...یا پای تنور نونوایی باشی... یا ....
2. نمی خوام که تمام روضه های تکراری رو بخونم اما خب مشکل اینجاست که وقتی افطاری می کنی اونقدر که می خوری دیگه جایی برات نمی مونه که بخوای فکر کنی امکان داره کسی هم گرسنه باشه...
3. وقتی ثواب افطاری هامون با چندین مدل غذا می خواد تامین بشه... یا اینکه اونقدر با این چندین غذا حرص می زنیم که نصف غذامون اضافه میاد، دیگه چه فرقی می کنه که کمک هامون به سومالی ارسال می شه یا نه؟
4. چند روزه دارم سعی می کنم که یا از طریق SMS ایرانسل یا از سایت کمیته امداد امام خمینی (ره) که مثلا سعی کنم کمک کنم اما اونقدر که همه چیز ما درسته و اونقدر که این کمک دغدقه ماست دیگه مهم نیست این سرویس ها درست کار می کنه یا نه!
5. هر وقت که این گرسنگی شد دغدقه ما دیگه مهم نی میشه که پول بفرستیم یا نه اون وقت اون قدر از ته قلب دعا می کنیم و اونقدر به این دعا ایمان میاریم که می دونیم خدا دیگه دست رد بما نمی زنه...
6. حواسمون باشه که کمک هامون به این نیت نباشه که بخوایم وجدان خودمون رو ساکت کنیم یا اینکه تو این شبا ابزاری برای منت گذاشت برای خدا باشه....
پ.ی: 12 صلوات برای رفع مشکل سومالی، که انشاءالله منحی بیاد و همه چیز تموم بشه!
پ.ی2: تمام این روحیات و اخلاق ها از خودم بود یعنی شاید خودم این احساسات رو دارم!
پ.ی3: اما امشب می خوام برای یه موضوع شخصی که خدا خودش می دونه حسابی منت بزارم و زا خدا در عوضش چیزی بگیرم...!